Strona główna
Poradnik
Jak ćwiczyć na instrumencie
Jak wspierać dziecko w ćwiczeniu
Baza utworów
Kolorowe nutki
małe abc na skrzypce
Skrzypiące nutki na skrzypce i fortepian
Suzuki Violin School VOL.1
Suzuki Violin School VOL.2
Poszukiwacze skarbów - poradnik dla dzieci, jak ćwiczyć na instrumencie
Narrator: Witajcie, już dzisiaj wybieramy się w niezwykłą podróż w poszukiwaniu nieodkrytych dotąd skarbów, tajemniczych miejsc i zaskakujących przygód. Gotowi?
Kasia: Tak, tak, granie na instrumencie to właśnie taka podróż, w której codziennie odkrywamy piękne diamentowe nuty, skaczemy po pięciolinii z prędkością światła, układamy nowe mapy harmonicznych szlaków, a za rogiem kryją się muzyczni pomocnicy, dzięki którym odnajdujemy kolejne skarby.
Tomek: Skoro jesteście z nami, to chyba możemy ruszać!
Kasia: Hej, kolego! Nie zapędziłeś się za bardzo? Każdy poszukiwacz skarbów musi się przygotować do drogi. Zanim wyruszymy, potrzebujemy kilku drobiazgów, bez których nie damy rady.
Tomek: Masz rację, jestem taki podekscytowany, że najchętniej już bym zaczął grać.
Kasia: No to zacznijmy pakowanie… Musimy zabrać ze sobą duuużo radości, chęci, sumienności, roztropności, cierpliwości, warsztatu technicznego i wielkie pokłady wyobraźni. Nasza podróż nie może się odbyć bez mapy skarbów. Musimy wyznaczyć cel, do którego dążymy. Utwór, który chcemy zagrać.
Tomek: A co jeśli nasz skarb jest daleko?
Kasia: Nasze chęci potrafią nas ponieść dalej, niż ci się wydaje, ale często kończą się zanim dotrzemy do celu. Jak więc odkryć muzyczne skarby? Musimy się stosować do kilku prostych zasad: Pewien mądry muzyk powiedział, że ćwiczyć trzeba tylko w dni, w które jemy posiłki
Tomek: Czy to znaczy, że trzeba ćwiczyć codziennie?
Kasia: Nie trzeba, ale jeśli uda ci się ćwiczyć codziennie, to zrobisz ogromne postępy i szybko dotrzesz do celu. Lepiej żebyś każdego dnia grał na instrumencie kilka minut niż raz poćwiczył caaaałą godzinę.
Tomek: No tak, nie da się zjeść na zapas na cały tydzień, bo byśmy pękli z przejedzenia.
Kasia: Tak, zgadzam się. Nasze codzienne ćwiczenie sprawia, że płynąc łódką, nasz żagiel stworzony z naszych chęci do grania jest napędzany wiatrem naszej codziennej pracy. Dzięki temu pędzimy, aby jak najszybciej odkryć kolejną tajemną wyspę.
Tomek: Masz rację, zatem płyniemy na koniec świata!
Kasia: Na koniec świata? To bardzo daleko, nie sądzisz? Chyba musimy wyposażyć się w kolejny ważny element do naszych wypraw.
Tomek: Co takiego?
Kasia: Roztropność. Poszukiwacze skarbów zanim dotrą do celu, muszą zaplanować wiele przystanków. Nie da się wskoczyć na Mont Everest jednym susem. Jeśli natomiast będziemy szli małymi kroczkami, podziwiając piękne krajobrazy dźwięków, to na pewno dotrzemy na sam szczyt szybciej, niż byś się tego spodziewała. Dlatego, aby zagrać piękny utwór, który sobie wymarzyliśmy, czasem trzeba zacząć od kilku prostszych, które pomogą nam w przygotowaniu się do wspinaczki ku naszym wymarzonym melodiom.
Tomek: Dobrze, to może dzisiaj nauczymy się kilku utworów, jutro też i do końca tygodnia będziemy już na końcu naszego zeszytu z utworami?
Kasia: Świetnie, w ten oto sposób zaczęliśmy planować naszą przygodę z muzyką. Może się jednak okazać, że tydzień to trochę za mało czasu na przygotowanie kilku utworów. Prawdziwi poszukiwacze muzycznych skarbów muszą zabrać ze sobą cierpliwość. Czasem, aby odkryć nieznaną planetę, musimy lecieć w przestworzach przez kilka dni, tygodni, a może nawet dłużej. Kiedy gramy nowy utwór, warto abyśmy zagrali go najpiękniej jak potrafimy, wtedy uczymy się najwięcej.
Tomek: Jak to zrobić, żeby zagrać pięknie?
Kasia: Żeby nasz utwór wybrzmiał i oczarował słuchaczy jak wielki skarbiec swoim blaskiem, potrzebujemy dopracować każdy, nawet najmniejszy szczegół. Aby to zrobić, musimy się wsłuchać w to, co gramy. Ważne jest, abyśmy zaczynali od wolnego ćwiczenia, wtedy dokładnie słyszymy, gdzie w utworze są ukryte tajemne przejścia, skoki nad przepaścią czy ukryte pułapki. Wolne granie pozwala nam na stworzenie instrukcji, jak otworzyć nasz skarbiec melodii i wydobyć z niego drogocenne klejnoty. Czasem może się zdarzyć, że część naszego skarbu będzie zakurzona czy uszkodzona.
Tomek: O nie. To cała nasza przygoda na nic? To nie może się tak skończyć…
Kasia: Masz rację. Wtedy z pomocą przychodzi nam mądre ćwiczenie.
Tomek: A jak to mądre ćwiczenie ma nam pomóc?
Kasia: Jeśli chcemy, aby nasz odkryty skarb pięknie się prezentował, tak żeby każdy mógł podziwiać jego piękno, musimy zadbać, aby każdy jego element był idealny, zadbany. W tym celu musimy znaleźć te elementy, które wymagają czyszczenia czy też naprawy! Nasze utwory często mają takie miejsca, które przy pierwszych powtórzeniach nie są tak piękne jak te dookoła. Dzieje się tak, gdyż są to wyjątkowe skarby. Dźwięki, które mogą świecić pięknymi kolorami, jakich jeszcze nie widzieliśmy, tylko że są przykryte warstwą kurzu lub uszkodzone. Te właśnie miejsca potrzebują szczególnej troski. Musimy je pięknie umyć i wypolerować, czyli w trakcie ćwiczenia zagrać je nie raz, nie dwa, a 10 lub nawet więcej razy!
Tomek: 10 razy? To chyba przesada, jak zagram utwór 10 razy to chyba cały dzień minie…
Kasia: Właśnie dlatego ważne jest, aby powtórzyć jedynie te trudne miejsca, które nam nie wychodzą, te które już umiemy nie wymagają tyle czasu co te trudne. Dzięki temu te trudne, szybko staną się dla nas proste i równie piękne jak inne złote czy srebrne nutki, którymi obdarowujemy rodziców, babcie, dziadka, całą rodzinę i wszystkich znajomych. Jednak aby nasze granie było niepowtarzalne, potrzebujemy czegoś jeszcze…
Tomek: Chyba wiem, co masz na myśli! Chodzi ci o wyobraźnię?
Kasia: Tak, zgadłeś. Aby pięknie grać na skrzypcach, potrzebujemy niebywałej wyobraźni. Nasze utwory to jedynie czarne kropki i kreski zapisane na papierze, a to właśnie my tworzymy z nich piękne historie o poszukiwaczach zaginionych skarbów i odkrywcach nieznanych lądów.
Tomek: Teraz już chyba jesteśmy gotowi do drogi!
Kasia: Tak, wsłuchajmy się w naszą muzyczną przygodę!
W ten oto sposób nasi bohaterowie wyruszyli do niezwykłego świata muzyki pełnego przygód i wyzwań, za którymi czekają skarby dźwięków i melodii, jakie nam się nie śniły.
Poznaliśmy już przygody Kasi i Tomka, poniżej sporządziliśmy kilka zasad, którymi warto się kierować, aby pięknie grać na skrzypcach:
Aby łatwiej było nam zapamiętać powyższe zasady przeczytaj dialogi Kasi i Tomka dotyczące każdego z punktów:
Dialog 1: Ćwicz regularnie
Kasia: Tomek, ćwiczyłeś dzisiaj na skrzypcach?
Tomek: Tak, codziennie ćwiczę chociaż kilka minut. A Ty?
Kasia: Ja też! Mama mówi, że regularne ćwiczenie to klucz do sukcesu.
Tomek: Wiesz, czuję się jak odkrywca, który codziennie odkrywa nowe skarby w zaczarowanym lesie.
Kasia: To prawda! Każdy dzień to nowa przygoda z muzyką, jakbyśmy wędrowali po magicznej krainie.
Tomek: A co jeśli pewnego dnia odkryjemy tajemniczą melodię, której nikt wcześniej nie słyszał, ukrytą w starej, zakurzonej księdze czarów?
Kasia: To byłoby niesamowite! Musimy ćwiczyć, żeby być gotowi na takie odkrycie. Może ta melodia otworzy drzwi do tajemniczego zamku?
Tomek: Tak, regularne ćwiczenie to nasza mapa do muzycznych skarbów i magicznych przygód!
Kasia: Ćwiczmy dalej i nigdy się nie poddawajmy!
Tomek: Dokładnie! Razem możemy odkryć wszystkie muzyczne skarby świata i przeżyć niezapomniane przygody.
Dialog 2: Ćwicz dokładnie, słuchając czy grasz dobre dźwięki
Tomek: Kasia, słyszysz ten dźwięk? Czy to brzmi dobrze?
Kasia: Hmm, to chyba nie ta nuta. Spróbuj jeszcze raz, powoli.
Tomek: Masz rację, teraz brzmi lepiej!
Kasia: Wyobraź sobie, że jesteśmy w tajemniczym lesie i każdy dźwięk to krok w stronę ukrytego skarbu.
Tomek: Musimy być bardzo ostrożni, żeby nie zgubić ścieżki.
Kasia: Dokładnie! Słuchajmy uważnie każdego dźwięku, żeby nie przegapić żadnej wskazówki.
Tomek: To jak rozwiązywanie muzycznej zagadki!
Kasia: Wiesz, każdy dźwięk to jak mały klucz do skarbu. Jeśli zagramy go poprawnie, otworzymy kolejne drzwi.
Tomek: A co jeśli zagramy złą nutę?
Kasia: Wtedy musimy wrócić i spróbować jeszcze raz. Ale to część przygody!
Tomek: To naprawdę ekscytujące! Czuję się jak prawdziwy poszukiwacz skarbów.
Kasia: I pamiętaj, każdy dźwięk ma swoją tajemnicę. Musimy tylko ją odkryć.
Tomek: Dobrze, spróbuję jeszcze raz. Tym razem będę bardziej uważny.
Kasia: Świetnie! Razem na pewno znajdziemy wszystkie muzyczne skarby.
Dialog 3: Zawsze dbaj o piękny dźwięk i intonację
Kasia: Tomek, jak uzyskać piękny dźwięk na skrzypcach?
Tomek: Wyobraź sobie, że każdy dźwięk to magiczna bańka mydlana.
Kasia: Bańka mydlana? Jak to?
Tomek: Tak, musimy grać subtelnie i pełnym dźwiękiem. Każdy dźwięk powinien być brzmiący i piękny.
Kasia: To naprawdę ciekawe! Czuję, że moje dźwięki są teraz bardziej delikatne.
Tomek: A kiedy wszystkie bańki będą unoszone przez wiatr, nasza melodia będzie jak piękny taniec w powietrzu.
Kasia: To brzmi magicznie! Jak możemy sprawić, żeby nasze bańki były jeszcze piękniejsze?
Tomek: Musimy słuchać każdego dźwięku i dbać o to, żeby był czysty i pełen blasku. To jak dodawanie kolorów do naszych baniek.
Kasia: Teraz rozumiem! Każdy dźwięk to małe dzieło sztuki.
Tomek: Dokładnie! A kiedy wszystkie dźwięki będą idealne, nasza muzyka będzie jak kolorowy pokaz baniek mydlanych.
Kasia: To naprawdę inspirujące! Będę dbać o każdy dźwięk, jakby to była najpiękniejsza bańka mydlana.
Dialog 4: Zaczynaj naukę od wolnego tempa
Tomek: Kasia, dlaczego gramy tak wolno?
Kasia: Bo wtedy możemy dokładnie usłyszeć każdy dźwięk i nauczyć się go poprawnie grać.
Tomek: To ma sens. Wolne tempo pomaga mi lepiej zrozumieć melodię.
Kasia: Wyobraź sobie, że jesteśmy na tajemniczej wyspie i musimy ostrożnie stawiać każdy krok.
Tomek: Tak, żeby nie wpaść w żadną pułapkę.
Kasia: Dokładnie! Wolne tempo to nasza mapa, która prowadzi nas do skarbu.
Tomek: A kiedy już poznamy ścieżkę, możemy przyspieszyć!
Kasia: Wiesz, to jakbyśmy byli odkrywcami w dżungli. Każdy krok musi być przemyślany.
Tomek: I musimy uważać na ukryte przeszkody, jak korzenie drzew czy kamienie.
Kasia: Tak, a kiedy już nauczymy się trasy, możemy biec szybciej, bo znamy każdy zakręt.
Tomek: To naprawdę ekscytujące! Czuję się jak prawdziwy odkrywca.
Kasia: I pamiętaj, że każdy dźwięk to jak ślad, który zostawiamy za sobą. Musi być wyraźny i dokładny.
Tomek: To jak zostawianie śladów na piasku, które prowadzą nas do skarbu.
Kasia: Dokładnie! A kiedy już opanujemy wolne tempo, nasza melodia będzie płynąć jak rzeka.
Tomek: To naprawdę inspirujące! Będę ćwiczyć powoli, żeby każdy dźwięk był idealny.
Dialog 5: Mierz siły na zamiary, zacznij od prostszych utworów i powoli zwiększaj poziom trudności
Kasia: Tomek, chciałabym zagrać trudny utwór, ale nie wiem, czy dam radę.
Tomek: Zacznij od prostszych utworów, a potem stopniowo przechodź do trudniejszych. Tak robię i widzę postępy.
Kasia: Dobra rada! Zacznę od łatwiejszych melodii.
Tomek: Wyobraź sobie, że wspinamy się na wysoką górę.
Kasia: Musimy robić małe kroki, żeby się nie zmęczyć.
Tomek: Tak, a każdy mały krok przybliża nas do szczytu.
Kasia: I w końcu zdobędziemy naszą muzyczną górę!
Tomek: To jakbyśmy byli alpinistami. Najpierw musimy opanować niższe wzniesienia.
Kasia: A potem, kiedy będziemy gotowi, możemy wspiąć się na najwyższy szczyt.
Tomek: Dokładnie! Każdy prostszy utwór to jak trening przed wielką wyprawą.
Kasia: I z każdym dniem stajemy się silniejsi i bardziej pewni siebie.
Tomek: Wiesz, to jak budowanie zamku z klocków. Najpierw musimy zbudować solidne fundamenty.
Kasia: A potem możemy dodawać coraz bardziej skomplikowane elementy.
Tomek: I w końcu nasz zamek będzie wspaniały i imponujący.
Kasia: To naprawdę inspirujące! Będę zaczynać od prostszych utworów i stopniowo przechodzić do trudniejszych.
Tomek: Razem na pewno osiągniemy nasze muzyczne cele!
Dialog 6: Nie unikaj trudnych miejsc. Ćwicz je osobno, wolno, nawet po kilka razy
Tomek: Kasia, ten fragment jest naprawdę trudny.
Kasia: Ćwicz go osobno, powoli i kilka razy. W końcu stanie się łatwiejszy.
Tomek: Spróbuję. O, już idzie mi lepiej!
Kasia: Wyobraź sobie, że to jak gotowanie skomplikowanego dania.
Tomek: Jak to?
Kasia: Każdy trudny fragment to jak przepis na wykwintne danie. Musimy dokładnie przestrzegać instrukcji, żeby wszystko wyszło idealnie.
Tomek: A co jeśli zapomnimy o jakimś składniku?
Kasia: Wtedy nasze danie nie będzie tak smaczne. Tak samo jest z muzyką – jeśli pominiemy trudny fragment, utwór nie zabrzmi dobrze.
Tomek: To ma sens. Musimy być dokładni i staranni.
Kasia: Dokładnie! A jeśli użyjemy składnika gorszej jakości, efekt też będzie gorszy. Dlatego musimy ćwiczyć trudne miejsca, żeby były perfekcyjne.
Tomek: To jak dodawanie przypraw do potrawy. Każda nuta musi być na swoim miejscu.
Kasia: Tak, a kiedy już opanujemy trudne fragmenty, nasza melodia będzie jak pyszne danie, które wszyscy będą chcieli spróbować.
Tomek: To naprawdę inspirujące! Będę ćwiczyć trudne fragmenty, żeby nasza muzyka była doskonała.
Kasia: Razem na pewno przygotujemy najpyszniejsze muzyczne danie!
Dialog 7: Pamiętaj, że ćwiczenie to zabawa i odkrywanie nowego świata, którym dzielisz się z innymi
Kasia: Tomek, ćwiczenie na skrzypcach jest takie fajne!
Tomek: Tak, to jak odkrywanie nowych skarbów. A potem możemy dzielić się nimi z innymi.
Kasia: Uwielbiam grać dla rodziny i przyjaciół!
Tomek: Wyobraź sobie, że jesteśmy kosmicznymi podróżnikami.
Kasia: Kosmicznymi podróżnikami? Jak to?
Tomek: Każdy utwór to nowa planeta, którą odkrywamy. Musimy dokładnie zbadać każdy dźwięk, jakbyśmy badali nowy świat.
Kasia: To naprawdę ekscytujące! Czuję, że każdy dźwięk to nowa gwiazda na naszym muzycznym niebie.
Tomek: A kiedy już odkryjemy wszystkie dźwięki, możemy opowiedzieć o naszych przygodach innym.
Kasia: To jak dzielenie się historiami z naszych kosmicznych podróży.
Tomek: Dokładnie! Każdy koncert to jak transmisja z naszej wyprawy do odległych galaktyk.
Kasia: I wszyscy będą słuchać z zapartym tchem, jak opowiadamy o naszych muzycznych odkryciach.
Tomek: To naprawdę inspirujące! Czuję, że każda nuta to nowa przygoda.
Kasia: I pamiętaj, że każda podróż to zabawa i odkrywanie nowego świata.
Tomek: Razem na pewno odkryjemy wiele muzycznych planet i gwiazd!
Dialog 8: Słuchaj jak najwięcej nagrań innych doświadczonych skrzypków
Tomek: Kasia, słyszałaś to nagranie słynnego skrzypka?
Kasia: Tak, jest niesamowite! Możemy się wiele nauczyć, słuchając takich mistrzów.
Tomek: Wyobraź sobie, że każde nagranie to podróż do magicznego królestwa.
Kasia: Magicznego królestwa? Jak to?
Tomek: Każdy skrzypek ma swój unikalny styl, jakby odkrywał własne zaczarowane królestwo. Słuchając ich, możemy zobaczyć te miejsca ich oczami.
Kasia: To naprawdę fascynujące! Czuję, że każda melodia to nowa przygoda w magicznym świecie.
Tomek: To jak zbieranie inspiracji z różnych zakątków królestwa.
Kasia: Każdy dźwięk może nas zainspirować do stworzenia czegoś wyjątkowego.
Tomek: Dokładnie! Słuchanie innych rozwija naszą kreatywność i pomaga nam odkrywać nowe możliwości.
Kasia: To jakbyśmy mieli dostęp do nieskończonej biblioteki muzycznych pomysłów ukrytych w zamkowych komnatach.
Tomek: Razem na pewno stworzymy coś wyjątkowego, inspirując się muzyką innych i pięknem magicznego królestwa!
Kasia: To naprawdę inspirujące! Będę słuchać jak najwięcej nagrań, żeby rozwijać swoją wyobraźnię.
Dialog 9: Skrzypce to twój przyjaciel, dbaj o nie
Tomek: Kasia, pamiętasz, żeby codziennie czyścić skrzypce?
Kasia: Tak, zawsze wycieram je ściereczką i rozluźniam smyczek po ćwiczeniu.
Tomek: Dobrze, że dbamy o nasze instrumenty. Dzięki temu będą nam długo służyć.
Kasia: Wyobraź sobie, że skrzypce to nasz najlepszy przyjaciel.
Tomek: Musimy o nie dbać, żeby zawsze były gotowe do gry.
Kasia: Tak, wtedy będą nam pomagać w odkrywaniu muzycznych skarbów.
Tomek: I razem przeżyjemy wiele wspaniałych przygód!
Kasia: Wiesz, skrzypce to jak wierny towarzysz podróży. Zawsze są z nami, kiedy odkrywamy nowe melodie.
Tomek: Dokładnie! A jeśli o nie dbamy, będą nam towarzyszyć przez wiele lat.
Kasia: To jak dbanie o konia, który niesie nas przez muzyczne krainy. Musimy go karmić i pielęgnować, żeby był silny i zdrowy.
Tomek: I wtedy możemy razem przemierzać najdalsze zakątki muzycznego świata.
Kasia: Każde czyszczenie skrzypiec to jak rozmowa z przyjacielem. Dbamy o nie, a one odwdzięczają się pięknym dźwiękiem.
Tomek: Tak, im lepiej dbamy o nasze skrzypce, tym piękniej grają. To jak magia!
Kasia: To naprawdę inspirujące! Czuję, że moje skrzypce są częścią mnie.
Tomek: I pamiętaj, że każdy dźwięk, który wydobywamy, to efekt naszej wspólnej pracy.
Kasia: Razem na pewno odkryjemy wiele muzycznych tajemnic i przeżyjemy niezapomniane przygody!
Dialog 10: Aby szybko uczyć się kolejnych utworów, układaj sobie słowa do melodii
Kasia: Tomek, jak zapamiętujesz melodie?
Tomek: Układam sobie do nich słowa. To pomaga mi lepiej zapamiętać piosenkę.
Kasia: Świetny pomysł! Spróbuję zrobić to samo.
Tomek: Wyobraź sobie, że każda melodia to opowieść.
Kasia: Możemy tworzyć własne historie do każdej piosenki.
Tomek: To jak pisanie książki z muzyką.
Kasia: I każda historia jest wyjątkowa!
Tomek: Na przykład, ta melodia może być o księżniczce, która wyrusza na poszukiwanie magicznego kwiatu.
Kasia: A każda nuta to krok w jej podróży przez zaczarowany las.
Tomek: Dokładnie! A kiedy melodia staje się szybsza, to jakby księżniczka biegła przez łąkę pełną kwiatów.
Kasia: A kiedy melodia jest wolniejsza, to jakby odpoczywała przy strumieniu, słuchając śpiewu ptaków.
Tomek: I możemy dodawać różne elementy do naszej historii, żeby lepiej zapamiętać melodię.
Kasia: To naprawdę inspirujące! Czuję, że mogę lepiej zapamiętać melodię, kiedy myślę o historii.
Tomek: I możemy tworzyć różne historie do różnych utworów. To jak tworzenie własnych bajek.
Kasia: To naprawdę magiczne! Będę układać słowa do melodii, żeby łatwiej je zapamiętać.
Tomek: Razem na pewno stworzymy wiele wspaniałych muzycznych opowieści!
Dialog 11: Jak najwięcej koncertuj
Kasia: Tomek, kiedy będziemy mieli kolejny koncert?
Tomek: Może zorganizujemy mały koncert dla rodziny w weekend?
Kasia: Super pomysł! Im więcej koncertujemy, tym szybciej się uczymy.
Tomek: Wyobraź sobie, że każdy koncert to wielka przygoda.
Kasia: Możemy grać przed rodziną, znajomymi, a nawet przed ulubionymi zabawkami.
Tomek: I każdy występ to krok bliżej do stania się wielkimi muzykami.
Kasia: To będzie niesamowite! A może zrobimy koncert tematyczny?
Tomek: Świetny pomysł! Możemy wybrać temat, na przykład „Podróż dookoła świata”.
Kasia: Tak! Zagramy utwory z różnych krajów i opowiemy o nich historie.
Tomek: To będzie jak muzyczna podróż dla naszych słuchaczy.
Kasia: I na pewno wszyscy będą zachwyceni naszym występem!
Dialog 12: Zawsze pamiętaj o prawidłowym ustawieniu prawej i lewej ręki oraz całego ciała. Dzięki temu mnie się będziesz męczył, a twoje skrzypce będą brzmiały jeszcze piękniej.
Kasia: Tomek, zauważyłam, że trzymasz skrzypce trochę inaczej niż zwykle. Czy to wygodne?
Tomek: Właśnie próbuję znaleźć najlepszą pozycję. Moja nauczycielka mówiła, że poprawna postawa jest bardzo ważna.
Kasia: To prawda! Wyobraź sobie, że jesteś łucznikiem w magicznym lesie. Jeśli nie ustawisz dobrze ciała, strzała nie trafi do celu.
Tomek: Masz rację! A jak powinna być ustawiona moja prawa ręka?
Kasia: Prawa ręka to jak cięciwa łuku. Musi być mocna i pewna, ale jednocześnie elastyczna, żeby strzała mogła lecieć prosto. W grze na skrzypcach to smyczek, który musi płynnie i dokładnie poruszać się po strunach.
Tomek: A lewa ręka?
Kasia: Lewa ręka to jak trzymanie łuku i celowanie. Musi być stabilna i precyzyjna, żeby strzała trafiła do celu. Na skrzypcach lewa ręka podtrzymuje skrzypce, a nasze palce wędrują po gryfie trafiając w odpowiednie dźwięki.
Tomek: Rozumiem! Jeśli źle ustawimy nasze ciało, to tak jakbyśmy strzelali z łuku z zamkniętymi oczami.
Kasia: Dokładnie! W grze na skrzypcach naszym celem jest swoboda gry i piękny dźwięk. Poprawna postawa to klucz do sukcesu.
Tomek: Dziękuję, Kasia! Teraz czuję się jak prawdziwy łucznik. Będę ćwiczyć, żeby moje dźwięki były jak najpiękniejsze.
Kasia: Tak, ćwiczmy dalej i nigdy się nie poddawajmy!
